Барои зани осиёӣ, зан хеле боллазату шањдбори ва пухтааст. Бо тамоми ночиз будани сохти вай, хар ва пойҳои вай дар ҳолати гаҳвора олиҷаноб ба назар мерасанд! Ва ғайр аз таҷриба, хандовар ва бе комплексҳо. Кӣ аз хурсандӣ бо ӯ даст кашид? Аҷиб ин аст, ки он мард ҳеҷ гоҳ нишон дода нашудааст, магар он ки шумо наздики дикки ӯро ҳисоб накунед! Пас, чӣ асосе дорад, ки ин писар аст?
Андозаи хар, албатта, таъсирбахш аст! Аммо росташро гӯям, ба ман тарзи макидани вай бештар писанд омад. Оҳиста-оҳиста, амиқ ва хеле бодиққат. Касбиятро хис кардан мумкин аст, пас аз чунин муомила хатто чунин хари бузург хам намехохад, ки сихмола кунад!