Модари чавон кайхо боз ба дикки писараш менигарист ва у аз ин истифода бурд. Вақте ки дар хона ҳеҷ каси дигар набуд, ӯ ба осонӣ ӯро бо фиреб ба алоқаи ҷинсӣ мекард. Ва чунон ки ман мебинам, ин зани гурусна зид набуд, ки ҷаззобашро бубинад. Танҳо вай интизор набуд, ки ӯ ин қадар зуд ба хараш наздик шавад. Аммо ин подош барои шаҳвати ӯ буд.
Ҳамсоя аз диданаш дар ҳайрат монд. Аммо вақте ки вай таппончаро дид, дарҳол фаҳмид, ки аз он истифода бурда метавонад. Ва ӯ бо он алоқаи ҷинсӣ кардааст.